Nicopoli

Algemeen

De opgravingen van Nicopoli(s) bevinden zich in de regio Epirus, in het noordwesten van Griekenland, nabij de stad Preveza en de Ionische Zee. Het archeologische terrein is beroemd om zijn Romeinse en Byzantijnse ruïnes, waaronder indrukwekkende openbare gebouwen, een theater en tempels. De stad was in de oudheid van strategisch belang en is tegenwoordig een belangrijk onderzoeksgebied voor historici en archeologen.

Geschiedenis

De stad werd gesticht in 31 v.Chr. door keizer Augustus ter herdenking van zijn overwinning in de Slag bij Actium (Romeinse tijd, 1e eeuw v.Chr.). Gedurende de Byzantijnse periode (330–1453) diende het als belangrijk religieus centrum. In de 11e eeuw raakte Nicopoli in verval door invallen van Noormannen. De Ottomanen namen het gebied over in de 15e eeuw, waarna het deels ontvolkt raakte. Pas in de 20e eeuw begonnen systematische archeologische opgravingen de stad weer in kaart te brengen.

Foto's

Hieronder zijn mijn foto's van mijn bezoek te zien.

Weetjes

1. Augustus liet een monument bouwen met de ramstevens van de schepen die hij veroverde bij Actium (31 v.Chr.).

2. In de 3e eeuw n.Chr. werd de stad versterkt met nieuwe muren tijdens de dreiging van barbaarse invallen.

3. Het eerste christelijke basiliek-complex werd gebouwd in de 5e eeuw n.Chr.

4. De Byzantijnse keizer Justinianus herstelde delen van de stadsmuur in de 6e eeuw n.Chr.

5. Nicopoli werd verlaten na een grote aardbeving in de 9e eeuw.

6. Het Romeinse theater biedt nog steeds een goed beeld van antieke architectuur.

7. Ruïnes van badhuizen tonen complexe verwarmingssystemen uit de oudheid.

8. De locatie staat bekend om talloze inscripties die een blik werpen op het dagelijks leven in de oudheid.

9. Restanten van aquaducten tonen de infrastructuur die destijds water naar de stad bracht.

10. Jaarlijkse archeologische festivals in Preveza belichten de betekenis van Nicopoli.

Veiligheid

Nicopoli en omgeving kennen een laag criminaliteitsniveau. Grootschalig vandalisme is zeldzaam dankzij strikte wetgeving en archeologische bescherming. Politierapporten wijzen uit dat meldingen voornamelijk betrekking hebben op kleine overtredingen.

Bronnen

  • Bowden, W. (2003). Epirus Vetus: The Archaeology of a Late Antique Province. Cambridge University Press.
  • Brown, P. (1989). The World of Late Antiquity. London: Thames & Hudson.
  • Cameron, A. (2012). The Mediterranean World in Late Antiquity: AD 395-700. Routledge.
  • Curtis, J. (2010). The Oxford Handbook of Roman Studies. Oxford University Press.
  • Hingley, R. (2005). Globalizing Roman Culture: Unity, Diversity, and Empire. Routledge.
  • Mitchell, S. (2015). A History of the Later Roman Empire, AD 284-641. Wiley-Blackwell.
  • Ruggini, L. (1997). Byzantium and the Cities of the Empire in Late Antiquity. Journal of Late Antiquity.
  • Scott, S. (2018). Late Roman Towns: Economic and Cultural Change in Late Antiquity. Oxford University Press.
  • Sotiriou, A. (2019). Nicopolis: Archaeological Evidence and Interpretations. Athens: Kapon Editions.
  • Whitby, M. (2006). The Emperor and the Army in the Later Roman Empire. Oxford University Press.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, een AI-taalmodel van OpenAI.

Bekijk ook: