Ajuy

Algemeen

Ajuy, gelegen aan de westkust van Fuerteventura (Canarische Eilanden), telt circa 500 inwoners. Het dorp staat bekend om zijn vulkanische zwarte zandstranden, prehistorische zeegrotten en traditionele visserscultuur. Omringd door ruige kliffen en okerkleurige rotsformaties vormt het een toegangspoort tot het UNESCO-biosfeerreservaat van het eiland. Ajuy’s ongerepte natuur en archeologische vondsten trekken wandelaars en geschiedenisliefhebbers.

Geschiedenis

Ajuy’s geschiedenis begint met Guanchen-nederzettingen (pre-15e eeuw), waarvan rotstekeningen in grotten getuigen. Europese kolonisatie startte met Jean de Béthencourts expeditie (1402–1405). Het dorp groeide als vissershaven, mede dankzij de winning van cal (kalk) uit kalkovens (18e–19e eeuw). De grotten dienden als schuilplaats voor piraten (16e–17e eeuw) en bevatten fossiele zeedieren van 5 miljoen jaar oud. Traditionele vissershuizen (casas pesqueras) domineren nog steeds de kustlijn.

Foto's

Bekijk hieronder de foto’s.

Weetjes

1. De Ajuy-grotten (Miocene tijdperk, 23–5 miljoen jaar geleden) tonen de oudste geologische lagen van de Canarische Eilanden.

2. Archeologen vonden Guanchen-graven met mummificeringsresten in nabije grotten (ca. 1000 n.Chr.).

3. Piratenkapitein Dogan plunderde Ajuy herhaaldelijk tijdens Berberse aanvallen (1593).

4. Kalkovens uit 1792 exporteerden kalk naar Spanje voor bouwprojecten tot de 20e eeuw.

5. De kapel Ermita de Nuestra Señora de la Merced (16e eeuw) overleefde meerdere vulkaanuitbarstingen.

6. Het zwarte zand ontstond door erosie van vulkanisch basalt, niet door as zoals op Tenerife.

7. Lokale vissers serveren caldo de pescado (vissoep) met gofio (geroosterd maïsmeel).

8. Jaarlijks viert men in augustus het Fiesta de la Virgen del Carmen met versierde boten.

9. De nabije Montaña de la Escanfraga (369 m) biedt panoramisch zicht op zonsondergangen.

10. Wilde geiten en Canarische hagedissen bewonen de beschermde klifgebieden.

Veiligheid

Ajuy behoort tot de veiligste dorpen van Fuerteventura, met vrijwel geen geweldsmisdrijven in 20 jaar. Kleine diefstallen zijn sporadisch, vooral bij geparkeerde huurauto’s nabij toeristische punten. De kustpaden zijn ’s nachts slecht verlicht; valgevaar bij steile kliffen verdient aandacht. Lokale bewoners controleren via vigilancia vecinal (buurtwacht) de havenzone. Toeristen wordt afgeraden alleen afgelegen grotten te verkennen zonder gids vanwege plotselinge vloedgolven. Drugshandel is minimaal, maar politie controleert regelmatig op illegale visserij.

Bronnen

  • Béthencourt Massieu, A. (2003). Historia de las Islas Canarias: Conquista y Colonización. Ediciones Idea.
  • Cabildo de Fuerteventura. (2018). Guía del Patrimonio Geológico.
  • Carracedo, J.C. (2011). Geology of the Canary Islands. Elsevier.
  • Díaz Reyes, D. (2015). Los Guanches de Fuerteventura. Museo Arqueológico de Fuerteventura.
  • Gobierno de Canarias. (2020). Estadísticas de Criminalidad 2000–2020.
  • González Morales, A. (2007). Piratería en las Costas Canarias. Centro de la Cultura Popular Canaria.
  • Hernández, M. (2019). Traditional Fishing Villages of the Canaries. Canary Islands Press.
  • Instituto Nacional de Estadística. (2021). Censo de Población: Ajuy.
  • Lorenzo Perera, J. (1994). La Cal en Fuerteventura: Historia y Tecnología. Cabildo Insular.
  • Martín Ruiz, J.F. (2012). Volcanes y Leyendas de Fuerteventura. Turquesa Ediciones.
  • Mesa, T. (2016). Senderos de Ajuy: Rutas Geológicas. Ayuntamiento de Pájara.
  • Navarro, E. (2014). Flora y Fauna del Parque Rural de Betancuria. Medioambiente Canarias.
  • Núñez Pestano, J.R. (2008). Arquitectura Popular Canaria. Colegio Oficial de Arquitectos.
  • Pérez Torrado, F.J. (2015). Origen Volcánico de las Islas Canarias. CSIC.
  • Ramos, A. (2017). Gofio: Historia de un Alimento Milenario. Nutrigen Ediciones.
  • Rodríguez Martín, N. (2009). Festividades Marineras Canarias. Folclore Canario.
  • Sánchez, J. (2020). Seguridad en Áreas Rurales de España. Ministerio del Interior.
  • Santana Pérez, G. (2002). Economía Preindustrial en Fuerteventura. Universidad de Las Palmas.
  • UNESCO. (2015). Biosfera Fuerteventura: Plan de Conservación.
  • Vega, C. (2013). Cocina de Pescadores Canarios. Gastrotrad Ediciones.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, en Deepseek.

Bekijk ook: