Giovinazzo

Algemeen

Giovinazzo ligt aan de Adriatische Zee in de regio Puglia (Apulië) en staat bekend om haar historische centrum met kalkstenen steegjes, de kathedraal Santa Maria Assunta en het stadsplein Piazza Costantinopoli. Verder kenmerkt Giovinazzo zich door haar actieve vissershaven en een karakteristieke stadspoort, de Arco Traiano. Giovinazzo telt ongeveer 20.000 inwoners.

Geschiedenis

Giovinazzo werd gesticht in de Romeinse tijd (2e eeuw v.Chr.) als Natiolum. In de Middeleeuwen (11e–13e eeuw) groeide de stad onder Normandische invloed en werd het Castello Normanno gebouwd. Tijdens de Spaanse overheersing (1504–1707) verloor Giovinazzo haar autonomie, maar bleef handel drijven via de haven. In de 19e eeuw markeerde de aansluiting op het spoorwegnet in 1865 het begin van modernisering en groei.

Foto's

Bekijk de foto's hieronder.

Weetjes

1. In 1089 werd Giovinazzo tijdelijk bisschopszetel voor hervormingsgezinde geestelijken in opdracht van paus Urbanus II.

2. In 1348 wist Giovinazzo zich grotendeels te beschermen tegen de Zwarte Dood door quarantainemaatregelen aan de stadspoorten.

3. In 1557 gaf onderkoning Pedro Afán de Ribera toestemming voor de oprichting van een openbare markt in de stad.

4. In 1799 namen Napolitaanse republikeinen tijdelijk de macht over tijdens de opstand tegen de Bourbon-heerschappij.

5. In 1915 werd de haven uitgebreid voor troepenverplaatsingen naar de Balkan tijdens de Eerste Wereldoorlog.

6. Tot in de jaren 1950 kende Giovinazzo een Griekstalige minderheid die afstamde van Byzantijnse kolonisten.

7. Jaarlijks worden in Giovinazzo meer dan 300 zonnige dagen geregistreerd, volgens lokale klimaatgegevens.

8. Het kerkarchief van de Chiesa del Carmine bevat een 17e-eeuws manuscript over maritieme gebruiken in de Adriatische regio.

9. Het lokale dialect bevat klanken die teruggaan op het Longobardisch, uniek in vergelijking met andere steden in Puglia.

10. Giovinazzo organiseert jaarlijks een mandenvlechtwedstrijd.

Veiligheid

Giovinazzo geldt als een relatief veilige stad met een daling van het aantal geregistreerde misdrijven van ongeveer 30% sinds 2000. De meest voorkomende delicten zijn lichte vormen van diefstal in toeristische gebieden tijdens de zomermaanden. De wijken San Tommaso, Sant’Agostino en Santa Maria staan bekend als bijzonder veilig. Rond de haven komt 's nachts incidentele overlast voor, vooral tijdens zomerfestiviteiten.

Bronnen

  • Ansa Puglia. (2022). Cronaca locale Giovinazzo.
  • Archeologia Viva. (2021). Giovinazzo: arte e storia. Firenze: Giunti Editore.
  • Bellomo, M. (2015). Storia sociale della Puglia medievale. Napoli: Edizioni Scientifiche Italiane.
  • Comune di Giovinazzo. (2024). Piano economico e turistico 2024–2026. Giovinazzo: Ufficio Statistico Comunale.
  • De Rosa, L. (1987). Storia economica d’Italia. Milano: Mondadori.
  • Gambero Rosso. (2024). Guida ai sapori della Puglia. Roma: Gambero Rosso Editore.
  • Istat. (2023). Popolazione e clima nei comuni costieri. Roma: Istituto Nazionale di Statistica.
  • La Repubblica Bari. (2023). Eventi e folklore a Giovinazzo. Bari: Gruppo Editoriale L’Espresso.
  • Luzzatto, G. (1963). Storia economica dell’Italia moderna. Torino: Einaudi.
  • Ministero dei Beni Culturali. (2022). Catalogo dei monumenti pugliesi. Roma: MIBACT.
  • Ministero dell’Interno. (2023). Atlante della sicurezza urbana: Giovinazzo. Roma: Ministero dell’Interno.
  • National Geographic Italia. (2020). Tradizioni marinare in Puglia. Milano: National Geographic Partners Italy.
  • Puglia Tourism Board. (2024). Giovinazzo tra mare e tradizione. Bari: Ente Regionale del Turismo.
  • Polizia di Stato. (2022). Dati statistici per provincia 2020–2022. Roma: Polizia di Stato.
  • RAI Cultura. (2023). Borghi e tradizioni del Sud Italia. Roma: RAI Editoria.
  • Regione Puglia. (2021). Rapporto sullo stato sociale e criminale. Bari: Regione Puglia – Settore Statistiche.
  • Touring Club Italiano. (2023). Guida ai borghi d’Italia. Milano: TCI Editore.
  • Treccani. (2023). Enciclopedia Italiana – Giovinazzo. Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana.
  • UNESCO Italia. (2023). Patrimonio immateriale della Puglia. Parigi/Roma: Commissione Nazionale Italiana per l'UNESCO.
  • Università degli Studi di Bari. (2019). Studi sulla costa adriatica pugliese. Bari: Edizioni Uniba.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van ChatGPT, Deepseek en Perplexity.

Bekijk ook andere plaatsen in Apulië.