Matera

Algemeen

Matera ligt in de zuidelijke regio Basilicata, Italië, circa 45 kilometer ten oosten van de Golf van Taranto. De stad telt ongeveer 60.000 inwoners en staat op de UNESCO Werelderfgoedlijst vanwege de Sassi, prehistorische grotwoningen uitgehouwen in kalksteen. Kenmerkend zijn de labyrintische steegjes, Byzantijnse rotskerken en de ligging op een plateau boven de Gravina-kloof. 

Geschiedenis 

Prehistorische jagers-verzamelaars bewoonden de grotten vanaf het 10e millennium v.Chr. Tijdens de Romeinse periode (3e eeuw v.Chr.–5e eeuw n.Chr.) fungeerde het als militair steunpunt. Byzantijnse monniken (6e–11e eeuw) transformeerden grotten tot kerken met fresco's. Middeleeuwse feodale heerschappij (11e–16e eeuw) leidde tot verarming, verergerd door Spaanse belastingdruk (16e–18e eeuw). In 1952 vaardigde de Italiaanse overheid een wet uit om bewoners uit de ongezonde Sassi te evacueren. UNESCO-erkenning (1993) en Europese Culturele Hoofdstadstatus (2019) markeerden de wedergeboorte.

Foto's

Hieronder zijn mijn foto's van mijn bezoek te zien.


Weetjes

1. De Cripta del Peccato Originale (8e eeuw) bevat fresco's van Benedictijnse monniken, waaronder een zeldzame afbeelding van Adam en Eva.

2. Een Romeins waterafvoersysteem (Grabina) uit de 3e eeuw v.Chr. functioneert nog steeds tijdens hevige regenval.

3. De Chiesa di Santa Maria de Armenis (12e eeuw) integreert een vroegchristelijke crypte in haar fundering.

4. Aardbevingen in 1456 en 1694 verwoestten middeleeuwse torens, waarvan ruïnes nog zichtbaar zijn.

5. Schrijver Carlo Levi's Christus kwam niet verder dan Eboli (1945) vestigde aandacht op de armoede in de Sassi.

6. Lokale tufo-steen wordt sinds de prehistorie gebruikt vanwege thermische isolatie.

7. Traditionele casedde (brood met paprika en ansjovis) wordt nog gebakken in houtovens uit de 18e eeuw.

8. De Palombaro Lungo (19e eeuw), een ondergrondse wateropslag, heeft een capaciteit van 5 miljoen liter.

9. De Murgia Materana-archeologische zone bevat neolithische nederzettingen (6e millennium v.Chr.).

10. Het Casa Grotta di Vico Solitario museum toont een gereconstrueerde grotwoning uit de jaren 1950.

Veiligheid 

Criminaliteitscijfers zijn laag, met incidenten voornamelijk beperkt tot zakkenrollerij in toeristische zones. Gemeentelijke camera's monitoren sinds 2021 het historisch centrum. Steile trappen en ongelijke paden in de Sassi vereisen waakzaamheid; verlichtingsupgrades volgden in 2022. Brandpreventie in historische gebouwen voldoet aan EU-richtlijnen (2020).



Bronnen

  • Associazione Nazionale Comuni Italiani. (2023). Dati demografici Matera. Geraadpleegd op 16 oktober 2023 via www.anci.it.
  • Bianco, S. (2003). Preistoria e protostoria della Basilicata. Osanna Edizioni.
  • Camera di Commercio di Matera. (2022). Rapporto turistico annuale.
  • Caracciolo, F. (2018). Architettura rupestre bizantina. Edizioni Di Pagina.
  • Comune di Matera. (2021). Piano Urbano della Mobilità Sostenibile.
  • European Union. (2020). Safety Standards for Cultural Heritage. Publications Office of the EU.
  • Istituto Nazionale di Statistica. (2023). Statistiche criminalità Basilicata. Geraadpleegd op 16 oktober 2023 via www.istat.it.
  • Levi, C. (1945). Cristo si è fermato a Eboli. Einaudi.
  • Ministero della Cultura. (2022). Patrimonio rupestre italiano. Geraadpleegd op 16 oktober 2023 via www.beniculturali.it.
  • Pistilli, P. F. (2007). I Sassi di Matera: Storia di una città. Electa Mondadori.
  • Pontrandolfo, A. (1995). Arte e architettura nel Medioevo lucano. Congedo Editore.
  • Regione Basilicata. (2019). Piano per la sicurezza urbana.
  • Rota, G. (2016). Idraulica antica nel Mediterraneo. L'Erma di Bretschneider.
  • Rotondi, L. (2014). Terremoti storici in Basilicata. Università degli Studi della Basilicata.
  • Soprintendenza Archeologica della Basilicata. (2021). Scavi nella Murgia Materana.
  • Tataranni, F. (2015). Cucina tradizionale materana. Capone Editore.
  • UNESCO. (1993). Advisory Body Evaluation Sassi di Matera.
  • Viggiano, M. (2009). Storia sociale della Basilicata. Laterza.
  • Zotta, S. (2017). Matera 2019: Capitale Europea della Cultura. Gangemi Editore.

 

Deze tekst is deels gegenereerd met behulp van Deepseek, een AI-taalmodel.



Bekijk ook het naast de regio Basilicata gelegen Apulië.